N.Nekrasova gedig "Frost, Red Nose": opsomming

N. A. Nekrasova altyd bekommerd oor die lot van die Russiese kleinboere, en veral die status van vroue. Hierdie tema gewy hy baie werke, insluitend en gepubliseer in 1863 - in die post-hervorming tydperk - die gedig "Frost, Red Nose". Kort inhoud van die werk, natuurlik, maak dit onmoontlik om sy eie meriete ten volle te evalueer, maar laat jou toe om 'n sirkel van die probleme wat die skrywer bekommer aanwys.

inskrywing

Nekrasov se gedig opgedra aan sy suster, Anna Alekseevna. Reeds in die uitgebreide inleiding gemerk sy algehele tema en stemming. Hierdie erkenning van die skrywer in die lot van die digter wie weet oor die lewe meer ander. Dus 'n nuwe lied, "daar sal baie hartseer ou wees" en alles gesien "meer hopeloos" in die toekoms.

Herinneringe van sy eie huis en dood voltooi direkte appèl van sy moeder na sy suster: "... jy verstaan vir 'n lang tyd - hier alleen klippe moenie huil ...".

Deel 1: Die dood van 'n boer

Somber gedagtes veroorsaak leser gedig. Hier is 'n kort opsomming.

"Frost, Red Nose" Nekrasov begin met 'n beskrywing van die tragedie in die lewe van 'n boer gesin. Hy het gesterf sy kop en broodwinner, verlaat gelaat ouers, vrou en twee jong kinders. Pa het na die graf van sy seun grawe ( "Moenie Ek gebruik hierdie na 'n put grawe!"). Ma het agter die kis. Vrou "rustig huil" oor die kleed - werk die afgelope outfit vir haar man. En die enigste "dom kinders" lawaaierige, nie verstaan wat gebeur het.

Gruwelike aandeel Slawiese

Die storie oor die harde lewe van die boer 'n belangrike plek in die 1 deel van die gedig "Frost, Red Nose". SINOPSIS hom so.

Aanvanklik Russiese vrou s'n drie bitter aandeel: 'n vrou en ma van 'n slaaf, en om die lot van die graf in te dien. En maak nie saak hoeveel eeue nie plaasgevind het nie, beteken dit situasie nie verander nie. Maar geen harde lewe is nie in staat om die "pragtige en kragtige Slawiese" breek - so Daria gesien uit die gedig "Frost, Red Nose".

Mooi en slim in al pasiënt en majestieuse, met die gang en die "oë van koninginne", Russiese vroue het altyd bewonder. Dit is 'n goeie en 'n tyd toe sny, en wanneer haar gesig is "brandende woede". Hy hou nie van luiheid, selfs oor naweke, maar as hulle op die gesig verskyn "glimlag fun", wat dit vervang, "arbeid stempel", nie die liedjie nie dans nie haar gelyke.

Sy voel verantwoordelik vir die hele gesin, omdat sy in die huis is altyd warm, die kinders gevoed, en die vakansie 'n ekstra stuk ammunisie. En wanneer hierdie "vrou" gaan na Mass met die baba in haar arms, "almal wat lief vir die Russiese mense" word "die hart" deur 'n prentjie - so eindig die storie van NA Nekrasov. "Frost, Red Nose", so - is in die eerste plek 'n gedig oor die lot van die Russiese kleinboere.

Daria vasgestel trots, maar kon nie help om die trane rol af, val in 'n vinnige hande "en die kleed.

Vaarwel aan Proclus

Alle voorbereidings is voltooi: die graf gegrawe, die kis gebring, die kleed is gereed. "Stadig, is dit belangrik erg" het Proclus mislei uit. Sy hele lewe geslaag in. Nou, nog en streng, dit lê met 'n kers in sy kop. Die skrywer neem kennis van die groot,-werk gedra hande en gesig gewas is - "mooi, uitheemse meel."

En net toe die rituele van die oorledene, "het die boorling van Proclus sirenes." In hulle rou en die pyn van die verlies van 'n geliefde, en lofprysing broodwinner, en rou bitter wees deel van kinders, daar is 'n oorlewende vrou, ou ouers ...

En in die oggend betroubare perd het Savraska meester op sy laaste reis. Vervloekte gedien vir baie jare: in die somer - in die winter - in aanry. Haastig in sy laaste veldtog in tyd om die goedere te lewer, 'n boer gevang 'n koue. Ek het teruggegaan huis toe - "in die liggaam van die vuur." Hy is behandel deur alle bekende folk maniere. Ten slotte, sy vrou het na 'n ver klooster vir die wonderbaarlike ikoon. Maar te laat. Wanneer die hek, Proclus, haar sien, het gekreun en gesterf ...

Ons teruggekeer van die begraafplaas, en Daria, wil warm kinders, sien dat geen logs gelaat. Bitter aandeel van die weduwee! Laat 'n seun en 'n dogter van haar buurvrou, het sy in die bos.

Deel 2 Daria

Opsomming gedig "Frost, rooi neus" voort beskrywing tragiese heldin lot.

Sodra alleen in die oop, onder die bosse en vlaktes van glinsterende diamante, Darya kon nie meer in toom te hou die sintuie. Getuig "groot hartseer weduwee" het 'n bos, die son, die voëls ... Narydavshis oorvloed begin sy om hout te sny. En die trane rol af van sy oë, soos pêrels, en al gedagtes van haar man. En wat nou verwag 'n jong weduwee en haar kinders. Nou moet ons oral hou met homself, beide in die veld en op die plaas. Masha sal grootword met Grisha, maar daar sal niemand om hulle te beskerm nie.

Ek onthou Darya en onlangs 'n droom gehad. Sy het in die veld aan die slaap geraak, en dit het geblyk dat die spykers as 'n militêre weermag, omring dit aan alle kante. Ek roep om hulp. Al wat hulle gehaas, maar lekker kêrel. Ek neem dit om te werk, en almal sal hoor en graan - nie alleen te hanteer. Dit blyk 'n profetiese droom wees: ". Nou sal ek druk een" Wag vir haar lang en eensame winter nag maar. Natket haar skilderye vir die troue aan sy seun, maar nadat wag vir Grisha rekrute - in die hande van die oudste onrein, en niemand om tussenbeide te tree. So vir die bitter gedagtes sny hout wat nie uvezesh.

Maar nie haastig huis heldin werk "Frost, Red Nose".

Opsomming van die vergadering met die groot veldheer woude en velde

By nadenke, Daria leun om die hoë dennebome, is "sonder 'n gedagte, sonder 'n sug, sonder trane." Loomheid van siel skielik gevind vrede, vreeslik en onwillekeurige. En al die ryp groei sterker. En hier kom 'n sprokie karakter, leun oor die hoof van die ongelukkige, nooi hy haar na sy koninkryk. En skielik Proklushkoy Frost het omgedraai en fluister sagte toespraak.

Meer en meer Daria is koud en daar is 'n foto in die voorkant van sy oë. Warm somer. Sy grawe aartappels, close-wet Masha. Skielik is daar 'n man - naby Savraskoy stappe van ertjie veld spring Grisha. En onder haar hart - 'n kind wat gebore sal word in die lente. Proclus dan het hy in die kar, sit Mashutka Grisha - en "kar gerol." En op die gesig staar nadat hulle Darya verskyn "glimlag van tevredenheid en geluk." In sy slaap, hoor sy 'n pragtige liedjie, en die siel meer en meer gedompel in die langverwagte vrede. Gehopte op die denne eekhoring val die heldin van die sneeu, en Daria staan en vries "in sy betower slaap." So eindig die gedig "Frost, Red Nose".

Kort inhoud van die werk, ongelukkig, kan nie al die rykdom en skoonheid te dra van die taal waarin dit geskryf is. Dit is geen toeval die gedig word beskou as een van die beste skeppings van die digter.