A. S. Pushkin, "Van Pindemonti": analise van 'n gedig. Geskiedenis van die skepping

In 1836, Alexander gewerk Kamennoostrovsky siklus, gepubliseer eers na sy dood. M. Yu. Lotman is van mening dat 'n paar verse van die reeks kan beskou word as die toppunt van kreatiwiteit van Poesjkin en sy poëtiese testament. In die loop verteenwoordig 'n minimum van 6 stukke (presiese wat deel uitmaak van dit 'n ander onbekende). Hiervan is 4 gedigte gekenmerk deur Romeinse syfers. Ons is geïnteresseerd in die produk, "Van Pindemonti" ( 'n genre - 'n gedig), dit is net 'n deel van die siklus. Die ander drie daarvan - "tydelike krag", "Nabootsing italiyanskomu" en "woestynvaders en vrou sonder skuld." In al hierdie werke, daar is baie godsdienstige en Christelike simbole. Tog is dit ontbreek in die vers, "Van Pindemonti".

Geskiedenis van die skepping

Dit sal ons help om lig te werp op die betekenis daarvan. Wat kan gesê word oor die werk van belang is vir ons? Die gedig "Van Pindemonti" analise wat ons vandag uit te voer, behoort aan die einde van die werke van die skrywer. Sy idee het gekom toe die digter predyval in die land, geleë naby St Petersburg, in 1836, dieselfde jaar sy plan in 'n voltooide gedig ontwerp hy gesê. Daar is egter slegs in 1855 dit uitgereik is 'n werk "Van Pindemonti". Ontleding van hierdie datum toon dat Alexander Pushkin was nie meer lewe in die tyd (hy gesterf het in 1837). So, is hierdie werk gepubliseer na sy dood. En dit was nie, want dit Pushkin wou nie dit te druk. Inteendeel, het hy probeer sy bes gedoen om seker te maak dat die sensuur werk gemis "Van Pindemonti". 'N Ontleding deur navorsers na sy dood, dui daarop dat Alexander daarvoor selfs die naam van sy skepping verander.

Hoax Aleksandra Sergeevicha Pushkina

Die meeste literêre kritici vandag is geneig om te glo dat die titel ons is geïnteresseerd in die produk - 'n hoax. Dit het niks te doen met die storie van die vers, die idee van "Van Pindemonti". Die analise het getoon dat die teks oorspronklik genoem "Van Alfred Musset" egter Pushkin besluit om die naam te verander, want die wil om te sien werk gepubliseer. Sensuur van die tyd sal nie die verwysing na die pers oor die groot romantiese skrywers van Frankryk misgeloop het. Die rede - die Julie-rewolusie, wat in 1830 plaasgevind het. Nicholas Ek wou nie spasies van die land te open versprei inligting daaroor. As gevolg hiervan, Alexander besluit om die voormalige naam verander, in plaas van die naam van die Franse skrywer met die naam Ippolito Pindemonte, Italiaanse digter.

Baie is van mening dat hierdie keuse was nie toevallig nie. Twee van hierdie skrywers het gevind dat die tema van vryheid. Daarbenewens is hulle praat oor 'n man konfronteer sosiale werklikheid. Daar is egter Ippolito Pindemonte nie bekend aan die Russiese publiek, so Pushkin besluit om sy naam te gebruik in sy werk "Van Pindemonte". Die verhaal van die hoax, is egter nie so duidelik nie. Dit moet gesê word dat hierdie soort van idee (van vryheid, opposisie) is kenmerkend vir die hele literêre beweging, soos die Romantiek. Sommige navorsers glo dat die Italianers, en die Fransman het geen beduidende ooreenkomste met Aleksandrom Sergeevichem. Hulle wys daarop dat die feit dat die doelbewuste wanvoorstelling van die leserspubliek - 'n valse verwysing.

produk samestelling

Gedig kan verdeel word in 2 dele ( 'n paar geïsoleerde 3) wat in teenstelling met mekaar. Liriese held "Van Pindemonti" en in een en die ander is oor die stelsel van hul lewenswaardes. Die leser gaan eers deur 'n reeks van negations van sosiale rolle en politieke instellings. Ons praat oor sensuur, oorloë, belastings. Dit gee die gedig 'n klassieke skaduwee. Beginsel, wat Pushkin gebruik hier die naam "uitputtende afdeling."

Die beginsel van 'n volledige afdeling

Die essensie lê in die feit dat die motief of tema is gedeel deur die maksimum moontlike aantal opsies, wat in 'n reeks van soortgelyke ontwerpe gelys. Hierdie beginsel is poësie is kenmerkend van die klassieke styl, maar geneties verwant aan die ou lirieke. Hy is opgelei in die Russiese digters Pushkin se era, maar het sy klassieke ondertone behou. Die beginsel van 'n volledige afdeling gebruik word nie net in die eerste deel. Al wat ons is geïnteresseerd in die gedig is byna geheel en al gebou op dit. Van die vier sulke "afdeling" is die hele teks. Eerste Pushkin opsomming wat hy nie mor, dan - dan, van wie hy wil nie afhanklik. Verdere, Alexander sê dat niemand gaan 'n verslag, gee "net bekostig om."

Die tweede deel van die gedig

Waardes voel positief is, word in die tweede deel. Daarbenewens, hier is dit praat een van die belangrikste idees van die gedig. Pushkin sê dat 'n mens nie moet "vashou aan geen gewete, geen gedagtes, geen nek om die losprys," "vir die owerhede."

Alexander sê dat elke persoon die reg het om fisiese en geestelike vryheid, wat dit nie enige ander mense of nasie kan neem. Alle ander regte is betekenisloos sonder hierdie fiktiewe. Die grootste geluk van die liriese held is 'n persoon om die kunswerke te bewonder, "wonder", word "natuurlike skoonheid."

Samewerking met die antieke

Volgens SA Kibalnik bekend literêre kritikus, in sy werk "Van Pindemonti" Pushkin duidelik gebruik die klassieke raamwerk. Beide op stof en op die vlak van vorm (Alexander) gebore samewerking met die oudheid. Dit sou egter bly net op die vlak van skaduwee as van die inhoud van die produk nie ou vereniging voorkom. Alexander verdedig die reg van elke mens op die uiterlike en innerlike vryheid. Hy extols die genot van kuns, gemeenskap met die natuur. Dit alles is in teenstelling met die strewe na mag, ambisie om sy lewe te wy aan staatsdiens. In werke Horace se die Romeinse digter, het soortgelyke idees.

Hantering Pushkin kreatiwiteit Horace

Sy werke is wat belangstel in Pushkin in die jaar van onderrig by die Lyceum. Al die genoteerde motiewe bo het analoë in Russies poësie 1800-1810 gg. Dit is, in die besonder, die gedigte van Alexander Lyceum, soos "dromer", "dorp", "Boodskap aan Yudin". Pushkin in die vroeë tydperk van sy werk om beelde te skep Epikuréďese digter, voorwaardelike genoeg. Tradisie konvensionele poësie van Horace het hulle redelik vinnig verwerp. Pushkin in die 1830's dikwels gedraai direk na die prestasies van die oudheid. Hy het van die konvensionele Romeinse en Griekse karakters om beelde van namaaksels van Horace leef om sy eie gedigte in die Franse styl.

Evolusie van Poesjkin in die ontwikkeling van die kreatiewe erfenis van Horace

Motiewe, naby aan die kreatiwiteit van die skrywer uitgespreek in sy werk "Van Pindemonti" onmiddellike gevoelens van Alexander. Die aard van die vers is baie ver van die konvensie, sodat dit onmoontlik is om 'n terugkeer na hierdie tradisie stel, is lank reeds opgeklaar. Maar vir die skepping van Alexander die 1830's is baie meer kenmerkend van 'n appèl direk na die ou lirieke (hoewel dit geld veral vir oordragte) as die opname van sy temas en beelde deur die prisma van kontemporêre poësie. Evolusie van Poesjkin in die ontwikkeling van die groot Romeinse digter se kreatiewe erfenis afgelei van die antieke simbole vir 'n spesifieke live beelde van namaaksels van Horace in die Franse styl aan die meeste van hierdie skrywer. Inderdaad, Alexander geskryf: "Ek het 'n monument opgerig ..." net 1,5 maande na die skepping van die gedig wat ons interesseer. A vertaling van die Romeinse digter ode "Om Pompeius Waru" verwys na 1835. Selfs vroeër, in 1833, Alexander gewerk op die vertaling van mekaar odes van Horace - "Om Maecenas." Maar die laaste van hierdie werke is nog nie klaar nie. Pushkin het 'n vertaling van 'n vers 8 van 36. Tog, selfs in hierdie klein gedeelte kan teruggevoer word na 'n algemene ooreenkoms van hierdie werk met die vers "Van Pindemonti".

Die ooreenkoms van die vers "Van Pindemonti" met 'n ode van Horace "om Maecenas"

In ooreenstemming met die begin van die werke van Horace (in vertaling "Kings afstammeling beskermheer ...") ons praat oor menslike aspirasies wat vreemd is aan die digter is. Dieselfde ding wat ons sien in die gedig "Van Pindemonti". Pushkin gesê oor menseregte, waaraan dit nie soek nie, en dit is nie gewaardeer.

Dit kan in ag geneem word, en nog 'n interessante toeval. In versoek Horace se om 'n gekose wisselvallige skare aangesluit word: die gewoonte van arbeid van die boer, die neiging om 'n rustige lewe, passie vir jag en die strewe na wedervaringe op die slagveld, stoot na die verre seereise. Aan die einde sien ons die eienskap van die werk van jukstaposisie van sy filosofie van die lewe aan ander hierdie skrywer se.

Saamgestelde funksies van die werke van Poesjkin en Horace

Ongetwyfeld, kan dit in ag geneem word dat die samestelling van die gedig "Van Pindemonti" het ooreenkomste met die samestelling ode geskryf Horace. In die Romeinse digter die eerste deel van die werk, soos Alexander, is geskep op die basis van 'n volledige afdeling. Dit Horace praat oor die uitoefening van ander mense. By Alexander Sergeyevich is dit ook oor regte, maar oor dié wat nie hy soek, en ander, dié waarop niemand spin kop. Die skrywer van die gedig "Van Pindemonti" ontwikkel slegs een motief van diegene wat by Horace staat aktiwiteit, krag. Die Romeinse digter spring onmiddellik na die verklaring van sy eie aspirasies. By Alexander Sergeyevich voorafgegaan geklassifiseerde onverskilligheid teenoor "harde regte". In die finale, die "positiewe" deel ons is geïnteresseerd in die produk kan gevind ooreenkomste motiewe geniet kuns en die natuur.

Die verskil produk van Pushkina ode Horace

Met betrekking tot die algemene idee dat Pushkin is 'n bietjie anders. In teenstelling met die menigte van menslike aspirasies geglo Horace dat die enigste manier waarop hy persoonlik geluk kan vind - poësie. Maar Alexander Sergeyevich "geluk" is vryheid. Hy wil nie hê dat "enigiemand verslag", "om te dien en om tevrede te stel" net om homself te gee. Dit alles bewys dat die beelde en samestelling van odes van Horace "om Maecenas" Alexander gebruik "Van Pindemonti" in sy werk. Pushkin egter onwaarskynlik om weer draai na die skepping van die Romeinse digter. Heel waarskynlik, die samestelling van odes en beelde uit 1833 word bewaar in sy geheue (terwyl jy werk op die vertaling).

Die verwysing na "Hamlet"

In bykomend tot Horace se gedig "Van Pindemonti" en verwys na Shakespeare se "Hamlet." Dit gaan oor drievoud "woorde" n gedig Pushkin se. Alexander gebruik dit by die maak van 'n punt oor hoe die krag behoort tot die literêre aktiwiteit. Maar breedsprakigheid eintlik bewoon dit konings en ongeletterde bevolking.

"Van Pindemonti": die idee

Pushkina beteken produk is om die liefde van vryheid uit te druk, in teenstelling met die druk wat uitgeoefen word deur die verskillende openbare instellings. In die vers, "Van Pindemonti" verteenwoordig die totaliteit van waardes in die lewe van Alexander. Die "mense" en "krag", as basis van onderwys, was gekant teen die groot skeppings van kuns en die skoonheid van die natuur. Die digter wil nie die staat te dien en kondig dit in sy vers "Van Pindemonti", die betekenis van wat was duidelik vir almal, insluitende die koning. Pushkin nie verstaan waarom 'n persoon die staat moet dien. Natuurlik, het die gedig waarin uitgespreek hierdie idee, en selfs openlik, eenvoudig kon nie sensuur mis. Selfs die naamsverandering het nie gehelp Pushkin, 'n verandering van regeerder gespeel in sy guns. In 1855, het Hy op die troon, Alexander II. Die gedig "Van Pindemonti", die jaar van publikasie waarvan - 1855 ste, is dit onmiddellik aan die publiek.

Nie "Franse" teenkanting teen politieke en persoonlike vryheid, en beslis nie oor "Italiaanse" in vraag ons is geïnteresseerd in die gedig. Die inhoud daarvan uitmaak Russiese tema is lank reeds beskou een van die top plekke in die werke van Alexander Pushkin. Dit is die tema van liriese afwyking van die koninkryk van tirannie en onreg, wat is beskuldiging en ontkenning van hierdie koninkryk.

"Van Pindemonti" en "tydelike krag"

As ons kyk na een waarheid te sê, die buitelyne van hierdie idee selfs meer duidelik deur. In bykomend tot "Van Pindemonti", 5 Julie 1936 Pushkin voltooi "tydelike krag". Hierdie werk is een van die belangrikste van Alexander Sergeyevich van poëtiese joernalistiek. aandag skrywer se gelok deur skynbaar een gering feit. Die tempel is geleë, waarskynlik in die aristokratiese deel van die Russiese hoofstad, het die owerhede beveel om twee wagte met 'n geweer by die kruisiging sit. Dit moes oënskynlik gedoen om verwarring te voorkom. Maar Pushkin het dit gesien as iets heel anders - 'n simboliese uitdrukking van die sinisme en skynheiligheid van koninklike gesag, wat afgekamp van die Here se mense, selfs tydens godsdienstige seremonies.

Hierdie twee gedigte, geskep terselfdertyd mekaar aanvul. In verskillende vorme van Alexander ontbloot sosiale en politieke stelsel wat geheers het op daardie tydstip. Pushkin gaan voort om sy stryd om vryheid onder die oog van sensuur, in die gees van hul "ou liedere." Hy staan as 'n sosiale en persoonlike onafhanklikheid. Pushkin verstaan vryheid as 'n universele idee.

Die sintaksis werke

Soos vir sintaksis, kennis dat kort toespraak, kenmerkend van die vroeë werke word gekenmerk deur drie-dimensionele strukture, aan die einde. Dit is waarom die geestelik goeie aspekte oordrag van die lewe, naby aan Pushkin, en die lys van die vyande van vryheid, aan die ander kant, taai en plat op die aarde.

Kunswerk "Van Pindemonti", wie se tema relevant is altyd, soos baie mense, veral die jonger geslag. Na alles, jong mense is meer kenmerkend van die begeerte vir vryheid, die ontkenning van gesag. Die gedig "Van Pindemonti" ingesluit in die skoolkurrikulum. Dit leer die jonger geslag van onafhanklikheid en ware waardes.