Geagte Meneer, - formele en hoflike behandeling na die man. spraak etiket

Spraak etiket is hoe om die uitdrukking van disrespek aan die ander party te voorkom, en om die graad van belangrikheid van elke deelnemer in die samelewing te beklemtoon in die algemeen en in die besonder gesprek in die besonder. Daarom, deesdae streng vereistes in hierdie gebied word slegs gedurende die sosiaal belangrike gesprekke - diplomatieke of besigheid vergaderings. Wat kan gesê word oor die ou tye.

Vroeër op die gelykheid van die Russe by die wetgewende vlak, was dit nie - totdat die rewolusie van 1917, die land adel en geestelikes geniet voorregte. Daarom is die vorm van behandeling of naamregte bedoel meer - sy het dadelik daarop gewys wie hy is en wat die vereistes kan oplê aan ander.

Watter vorme van behandeling bekend is? Wat van hulle kan die storie vertel? Hoewel die titels van die vorm lank oorleef hul nut, nog 'n paar eggo van daardie tye kan steeds gehoor, kan ek nog meer sê - hulle is nog steeds daar, net verander. Kom ons hierdie vraag bespreek in meer detail.

Op die top

Vorme van beleefdheid hoofsaaklik in lyn met die titels, wat dui op die graad van belangrikheid van die adel in die gesig van die hiërargie. Dit is duidelik dat die mees streng houding was om die monarg titulovannosti. Vir die gebruik van die amptelike koninklike titel, sowel as woorde soos "koning", "Keiser" off-label gedreig streng straf.

Natuurlik was daar vorms in die titels van die Russiese Ryk van wisselende grade van formaliteit. Baie van die gebruik in die meervoud titels: Jou Imperial Majesty (die huidige monarg, sy vrou, of die Keiserin Dowager), Jou Imperial Hoogheid (persone van die grand hertoë, vorstinnen en prinsesse). Dit kan in ag geneem word dat sulke aansoeke nie onderskei tussen mans en vroue, roep al onsydig.

Dit is om die monarg homself geneem as wat behandel moet word "Die meeste Barmhartige Here," en die groot leiers as "my liewe meneer" (ja, met 'n hoofletter!). Selfs familielede in enige formele omgewing sou hê om te voldoen aan hierdie reël.

eerste klas

In Rusland, dit was nie so 'n duidelike ontwerp klas afdeling, as, sê, in Frankryk, maar dit beteken nie dat dit nie bestaan het nie. En verteenwoordigers van die Kerk om te lees die amptelike hoër as die sekulêre amptenare. Dit is bewys deur die feit dat as 'n man het die posisie van die kerk, die eerste kerk behoort om sy titel te noem, en dan die sekulêre adel.

Ook hier het ons die meervoudsvorm - "Jou" en dan die titel onsydig gou, hoewel vroue in die leierskap van die kerk is nie toegelaat nie. In teenstelling met die koninklike of edel, kerk amptenare gebruik nog amptelik toe noem die kerk leierskap, sowel as in dienste en kerklike aktiwiteite. Dit moet die woorde "Heiligheid" gebruik (met betrekking tot die aartsvader), "Eminence" (aartsbiskop of Metropolitan), "Grace" (biskop): "Eerbied (ab, Archpriest, Archimandrite)," Eerbied "(ieromonahi Priester).

Vir baie hooggeplaaste priesters ontvang min of geen kontak leke. By die huishoudelike vlak, as 'n beleefde verwysing na die geestelike dame met respek beskou soortgelyk aan "Vader", "Heilige Vader."

Vorste en tel

Hierdie deel van die behandeling etiket in ons tyd is nodig net vir die begrip van die betekenis van geskrewe historiese dokumente en klassieke literatuur, asook om deel te neem in die teater "edele vergaderings." Maar in 'n samelewing waar edeles was "die belangrikste senuwee van die staat" (dit gesê deur kardinaal Richelieu, maar ook in die Russiese Ryk, die vraag geïnterpreteer dieselfde manier), deftig en edele betekenis kon nie stilgemaak.

Enige edelman in Rusland was "Edelagbare." Sodat jy kan verwys na 'n vreemdeling in voorkoms wat dit duidelik dat hy 'n gentleman, maar die graad van adel is nie voor die hand liggend. Hy het die reg om die gesprek met die korrekte titel te verbeter en die bron moes vra om verskoning en herstel.

Met die titel van edeles (grawe, hertoë, baronne) is bekend as "U Eksellensie". Net "die prins" genoem kan word! Edele buitelanders (meestal immigrante uit Moslem). "Jou heerskappy" is 'n verlangse familielid van die keiser huis. Die reg om met die titel "U Eksellensie" of "Jou heerskappy" kan verkry word as 'n beloning. "U Hoogheid" is wat nodig is om verdere afstammelinge van die keiser beroep in 'n reguit lyn.

Konings sonder 'n staat

Maar die woord "soewereine" is oor die algemeen beskou as 'n aanduiding van die monarg, is gebruik sonder amptenary in Rusland. Hulle het eenvoudig aangewese persoon "agbare" oorsprong en is gebruik as 'n beleefde behandeling in die informele en semi-formele atmosfeer. Amptelik, die vorm van sodanige behandeling het geklink soos 'n "meneer", maar gou was daar 'n vereenvoudigde vorm van "meneer." Dit vervang 'n baie opsies, "meester", "meester", "edel en eerbare man."

Dit sal opgemerk word dat so 'n vergunning is verwarrend net verteenwoordigers van die ryk klasse, en net in verhouding tot hul eie soort. Niemand geëis uiterste beleefdheid wanneer die hantering van werkende mense en die gewone mense. Dit beteken nie dat hulle altyd onbeskof - hoër klasse Rusland se meestal opgeleide genoeg. Maar niemand beskou offensief genaamd "boer" vreemdeling boere (insluitend die boer homself). Om die bestuurder, dienaar of onbekende meen (natuurlik) Filistyn aangespreek "liewe" of "liewe." Dit was nogal 'n beleefde vorm.

Skryf 'n patronymicum. Waar het hierdie tradisie?

Deur die edele tradisie van omgewing bekommernisse en om 'n persoon te bel by die naam. In die pre-Petříně tye so gedoen net met betrekking tot die boyars, edeles bekend as die volle naam en van (uit A. Tolstoy in "Peter I» - Michael Tyrtov) en nedvoryan - klein (ibid - Ivashka Brovkin). Maar Petrus gely so 'n benadering tot alle gevalle van 'n respekvolle verwysing na menslike.

Vir die manne met hulle naam aangewys het meer dikwels aangevra is as die billike seks - dikwels sogenaamde vaders en kinders, mans en vroue (baie voorbeelde kan gevind word in die klassieke literatuur). Daar was gereelde gevalle en doen 'n beroep en die meer eenvoudig noem name - dit kan weer gesien word in die klassieke literêre modelle (as hulle Raskolnikof en Pechorin genoem?). Hantering is 'n gerespekteerde man met die naam was toelaatbaar slegs binne die gesin of onder goeie vriende vertrou.

Die gebruik van die naam en patronymicum - een van die min ou tradisies bewaar in die etiket van die dag. Gerespekteerde Russe noem geen middel naam net tydens internasionale byeenkomste, uit respek vir die tradisies van ander nasies, in terme waarvan die konsep van "eerste naam" ontbreek.

Inskrywing in die tabel van Range

Peter I bekendgestel nie net die gebruik van vanne - in 1722 is dit so 'n dokument bekend gestel is as die "Table of Range", duidelik 'n hiërargie van die staat en militêre diens in Rusland. Sedert die doel van innovasie was net 'n meer algemeen voorsien, maar talentvolle mense die geleentheid om 'n loopbaan te maak, is dit dikwels genoeg om die hoogste geledere en diegene nedvoryanskyh titel te bereik. In hierdie opsig was die bepalings van die reg om private en oorerflike adel op senioriteit, maar hulle is dikwels verander, en in die leeftyd was, sodat mense raznochinskogo oorsprong kan 'n mooi hoë rang het.

Daarom, saam met die adel, en die amptelike titels van daar. As 'n belangrike posisie is beset deur 'n gentleman, om hom te kontak om te volg in sy edele wet, indien raznochinets - emeritaatlesing. So ons het in die geval van 'n hoë rang 'n bietjie-bok gebore edelman. In hierdie geval, die titel van die leeftydsgrens uitgebrei na amptelike gade - dit moet dieselfde wees as haar man behandel.

beampte se eer

In hierdie geval, bo alles op die tafel aangehaal militêre. Daarom, selfs die jongste Russiese offisiere was "edelagbare", dit wil sê, geniet die reg om die adel te appelleer. Verder is dit makliker as 'n raadslid van staatsamptenare, was om guns te kerrie met oorerflike adel (vir 'n geruime tyd dit net het 'n beampte wat).

In die algemeen, die reëls is soos volg: werknemers te IX klas militêre, hof en staatsdiens moet genoem word "edelagbare", uit VIII tot VI - «U Eksellensie", die V - "Edelagbare". Titels van die hoër geledere duidelik verwys na die feit dat sommige van hulle moet aangebied word nie net die vername manne, maar 'n hoë gehalte "-" U Eksellensie »(IV-III) en" U Eksellensie (III).

Nie in elke gebied kan die "heerlikheid" word - 'n hoë-klas tafel van geledere was afwesig in die dragonders, Kosakke in die Guard en die hof diens. Aan die ander kant, die vloot was nie laer, die XIV klas. Afhangende van die tipe van diens kan oorgeslaan en ander stappe.

luitenant Golitsyn

Die beampte korps is versprei persoonlike en verwys na mekaar in rang. Wanneer jy 'n beroep in meer of minder formele omgewing, sowel as 'n junior in rang aan die senior moet die woord "meester" by te voeg. Maar die beamptes genoem mekaar deur rang en informeel. Dit was aanvaarbaar en beleefd en 'n burgerlike mense. Beamptes het epaulets en ander kentekens, so dit is relatief maklik om te verstaan wat in die voorkant van jou. So noem die vreemdeling "luitenant" of beampte "Mnr Personeel Kaptein" kon byna almal.

Die soldaat was verplig om die bevelvoerder van die "edele" noem, die beantwoording van die statutêre frase. Dit was die mees algemene vorm van beleefde behandeling. Soms, in 'n relatief informele wyse (byvoorbeeld, die aanmelding van die situasie op die posisie), die laer rang kon aansoek doen om die bevelvoerder rang, en voeg by: "Meneer." Maar dikwels moes "flappen" 'n amptelike beroep op die man so gou as moontlik, maar nog steeds volgens die voorskrif hard. As gevolg hiervan, en kry geweldige "vashbrod", "vashskorod". Tot die krediet van die Russiese offisiere en generaals, hulle neem selde misdryf soos soldate "pêrel." Dit is nie goedgekeur onder offisiere en te mishandeling van die laer range. Hoewel die soldate in die Russiese weermag is steeds in die middel van die XIX eeu amptelik blootgestel aan lyfstraf, en tydens die Eerste Wêreldoorlog onderonsie met die beamptes is nie beskou as 'n misdaad, is dit nog steeds beskou as baie slegte vorm. 'N beampte nie rigiede reëls oor hoe om die soldate te hanteer vestig, maar die meeste mense verwys na hul "broers", "dienspligtige" - dit is vertroulik af, maar vriendelik.

Nie altyd in uniform

Hoewel Russiese amptenare gedra ook uniforms, maar hulle lyk ietwat minder as die beamptes het. Daarom, aan 'n onbekende werknemer klas kon nie altyd bepaal. In hierdie geval, kan jy verwys na die identiteit van "meneer" - hy het na byna almal.

As die beampte of aangebied in 'n uniform, om verkeerd te wees met titulovannosti 'n belediging beskou.

minder meesters

Maar die appèl "Here" was nie baie wydverspreid in die Russiese samelewing goed. Ja, is dit gebruik, maar gewoonlik as 'n aanvulling tot die name ( "Mnr Iskariot"), titel ( "Mnr Algemene") of rang ( "Mnr Raadslid van buitelandse sake"). Sonder hierdie woord kan 'n ironiese toon verkry: ". Goeie Here" Slegs die dienaars gebruik hierdie appèl wyd, "Wat die Here wil hê dat?" Maar dit behoort aan die dienaar in openbare plekke (hotelle, restaurante); huisves die eienaars self geïnstalleer as dienaars moet verwys na hulle.

Die woord "meester" in die einde van XIX eeu, is dit oor die algemeen beskou as slegte vorm - het gedink dat dit net taxi's van hul ruiters, en al genoem.

Dieselfde persoonlike kontak tussen goeie vriende toegelaat baie van die woorde en uitdrukkings wat die simpatie beklemtoon: ". My vriend" "my siel", "liewe", Indien sodanige behandeling skielik verander op appèl "meneer", dit sê dat die verhouding versuur.

Uitgediende nie uitgediende

Vandag, is so 'n rigor in spraak etiket vereis. Maar daar is situasies waar dit is verpligtend. So, op die regte vorm en in ons dae die titel van buitelandse ambassadeurs en konings (so het selfs in die USSR, hoewel in beginsel met betrekking tot die titels was baie negatief). Streng etiket van spraak bestaan in die regsproses. Bewaar antieke vorme van adres in die kerk, en dit gebruik word en sekulêre mense in die geval van sakekontakte met die verteenwoordigers van die kerklike owerhede.

Moderne Rusland as dit nie 'n universele vorm van beleefde adres (om die man of vrou). "Mnr" en "mev", in volle ooreenstemming met die tradisies wortel skiet saak. Meer bevoorreg Sowjet woord "kameraad" - dit is nog steeds in gebruik in die Russiese leër amptelik, maar op 'n algemene vlak - nogal wyd. Die woord goed - in Middeleeuse Europa het hulle mekaar broederskappe van studente, vakleerlinge van die werkswinkel of mede-soldate; in Rusland - handelaars verkoop 'n produk, dit wil sê, in alle gevalle dieselfde mense wat die algehele bruikbaar te maak. Maar sommige moet dit weggooi soos " 'n oorblyfsel van die Sowjet-Unie." Gevolglik, verouderde spraak etiket nog nie vergeet nie, en moderne nog te ontwikkel.