Moderne Russiese taal en sy status

Sovremenny russky yazyk hoe 1 van vorms natsionalnoy kultury - nie net yazyk russkoy natsii, maar en yazykovaya obschnost, slozhivshayasya istoricheski: narechiya, govory, zhargony ander vorms rechevoy kultury.

Die hoogste vorm van die nasionale taal was die Russiese literêre taal, wat verskil van ander vorme van manifestasie van die feit dat hy genormaliseer, verwerk, oor die algemeen bindend vir almal, en het 'n wye sosiale funksionering en stilistiese verskeidenheid. Die literêre taal is altyd gekant teen slang dialekte. Moderne Russiese taal - 'n middel van internasionale kommunikasie en interaksie tussen die volke van die Russiese Federasie.

Moderne Russiese literêre taal - is nie net letterkunde nie, maar ook die pers, televisie, radio, skole en openbare handelinge. Dit is die taal gestandaardiseer, gedefinieer betekenis en gebruik van woorde, streng spelling, uitspraak en grammatika. Moderne Russiese taal word in twee vorme - mondeling en skriftelik, is effens, maar verskil van mekaar en van die grammatika en woordeskat van die kant af. Die geskrewe vorm van die taal is ontwerp vir visuele persepsie en verbale - ouditiewe. Die geskrewe vorm van sintaktiese en leksikale kompleks, is dit oorheers deur abstrakte begrippe en woordeskat, dikwels internasionale. Moderne Russiese taal bestaan uit verskeie afdelings: woordeskat, woordkeus, fonetiek, ortoëpie, woord vorming, spelling, grafiese, grammatika, sintaksis en morfologie, punktuasie.

Die huidige stand van die Russiese taal

Op die moderne Russiese taal sterk beïnvloed deur die media: die uitspraak reëls en die gebruik van woorde minder rigiede word, dikwels volksmond en omgangstaal vorms gaan na opsie taalkundige norm. En die konsep van "normale" nou - eerder die keuse van 'n bepaalde uitspraak of die gebruik van woorde en taal is nie stewige raam. Die huidige stand van die Russiese taal is geleidelik besig om kommer veroorsaak: die taal van die media is ver van voorbeeldige, literêre verwysing.

Taalkundiges en navorsers sê dat al die veranderinge is 'n natuurlike en normale wat 'n taal ontwikkel saam met die gemeenskap. Aan die een kant is dit goed: vervaag stem styfheid, seëls, wat inherent in die interpretasie van die literêre taal van die USSR tydperk was. Maar, aan die ander kant, uit die skerms klink sleng, omgangstaal en buitelandse woorde. Leen van vreemde tale raak meer en meer, wat die suiwerheid van die inheemse Russiese taal nadelig beïnvloed. Ja, die tyd gaan vorentoe, en die taal verander met die ontwikkeling van die samelewing, maar een ding - die versiering van spraak met vreemde woorde, en die ander - die verlies van tradisies en die verlies van inheemse kultuur.

Russiese literêre taal - 'n nalatenskap van Poesjkin en Lermontov - die groot skrywers wat geweldig bygedra het tot die stigting en ontwikkeling, die Russiese literêre taal - die draer van die groot Russiese kultuur, wat uniek is in die wêreld. Ons moet dit bewaar en ineenstorting onder die invloed van eksterne faktore voorkom.