Hoewel oë op, tand jeuk, of 'n fabel "Die Fox en die druiwe"

Ivan Andreevich Krylov herwin reeds in die antieke fabel geskryf. Maar hy het dit baie bekwaam, met 'n aandeel van sowat sarkasme inherente fabels. Dieselfde gebeur met sy beroemde vertaling van die fabel "Die Fox en die druiwe" (1808), wat ten nouste gekoppel is aan die oorspronklike La Fontaine, met dieselfde naam. Laat fabel is kort, maar dit sal ware betekenis in dit, en die frase pas "Hoewel oë op, tand jeuk" het 'n werklike gewilde uitdrukking.

Die inhoud van die produk

Een keer 'n honger jakkals (Krylov opgetel homself sinoniem met "peetpa") het in iemand anders se tuin, en daar hang groot en sappige druiwe. Fox sou nie 'n jakkals, indien nie dadelik wou die ryp vrugte te probeer, en so sy wou selfs 'n bessie wat dit is nie net die oë, maar selfs die tande kry "aangesteek" (In hierdie geval, Ivan Andreyevich gebruik 'n interessante werkwoord, wat in die konteks van as 'n aanwysing van verlange). Wat ook al bessies kon gewees het "blou", hulle hang hoog as geluk: die jakkals om hom heen en weer sal kom, maar ten minste die oë op, tand jeuk. Vroue gesukkel vir 'n uur, spring, maar was gelaat met niks. Fox het uit die tuin en besluit dat die druiwe beslis nie so sag. Hy is skynbaar goed, maar groen, ryp bessies is selfs in sig nie. En indien daar na al in staat om dit te probeer, onmiddellik op die rand (viskositeit in die mond) was sy sou gestop.

Die moraal van die fabel

Soos in enige ander produk van hierdie tipe, is daar 'n morele hier, en gevind dat dit is nie die spreekwoordelike "selfs oë op, tand jeuk," en in die heel laaste ry, wat vertel oor die verkeerde gevolgtrekkings jakkals. Daar is 'n mening dat ons, wanneer ons probeer om iets te bereik, om hierdie doel te bereik is nie altyd 'n uitweg wenners, en dan kla en kwaad nie op hulself, nie op sy onnoselheid, luiheid en teenstrydigheid, en op die omstandighede of enige of ander faktore. Inderdaad, Krylov net opgemerk dat elke gekenmerk deur selfbejammering, as ons begin om verskonings te maak na onsuksesvolle pogings deur te sê dat dit maak nie seer wat ons wou, eerder as om voort te gaan om te veg, die verandering van taktiek. Die moraal van die fabel kan weerspieël in die ander spreekwoord: ". Kyk na jouself, nie in die dorp"

Met 'n eenvoudige taal, wat die skrywer skryf, die leser goed verstaan duidelik die betekenis van die werk. Ons kan sê dat die fabel is gebaseer op 'n sekere opposisie, dit is, eers die jakkals bewonder vrugte, en dan begin om te kyk na hulle die nadele, om sy mislukking te regverdig.

wat beteken spreuke

Akkurate moraliteit, interessante storielyn en artistieke wyse van uitdrukking - dit is nie al wat ryk fabel. "Hoewel oë op, tand jeuk" - die uitdrukking is nie net 'n spreekwoord, maar ook die tweede titel van die hele werk. Dit verwys na iets wat naby, toeganklik lyk, maar dit is moeilik en soms selfs onmoontlik om te bekom. Hierdie uitdrukking is gelykstaande aan die aanwysing van doelwitte, drome.

IA Krylov bewys dat die produk nie 'n paar volumes neem om die essensie van die menslike natuur te weerspieël. Spreekwoord "Hoewel oog wat sien, maar die tand is jeuk" en moraliteit fabels dra die essensie van menslike sielkunde.