Persoonlike voornaamwoord, of 'n bietjie van grammatika

Voornaamwoord - dit is deel van spraak, wat die voorwerp of sy teken, maar moenie bel hom. Die eerste syfer van die dele van spraak is persoonlike voornaamwoorde, wat gewoonlik as voornaamwoorde, Woorde. Kom ons kyk na hul funksies in 'n vreemde taal. Persoonlike voornaamwoorde in die Russiese taal, ons weet baie goed en bekwaam gebruik in hul spraak (beide mondeling en skriftelik). Maar as ons nie Engels as moedertaal, ons kan nie intuïtief verstaan die reëls van die gebruik van een of ander vorm van voornaamwoorde. Die ding is dat hierdie deel van die toespraak is 'n bietjie anders in sy grammatikale kenmerke in beide tale. Natuurlik, die persoonlike voornaamwoorde in Engels en Russies verander in getal en persoon. Maar as dit nie, daar is baie verskille wat aansienlik invloed op die interpretasie en begrip.

Dus, kan die persoonlike voornaamwoorde in die Engelse taal in die voorstel in die nominatief en die "voorwerp" gevalle. Hulle verskyn gewoonlik as 'n nominale deel van die gesegde, of op te tree as 'n onderwerp: Dit is haar ( 'n komponent van die nominale gesegde). Ek onthou dat die meisie (vak).

Let daarop dat die konsep van die voorwerp van geval bestaan nie in Russies. Dit voornaamwoorde te tree as 'n aanvulling, direkte of indirekte. Dit nominatief baie algemeen uitdrukkings gebruik in die folk-wysheid.

Wat gekenmerk word deur die feit dat die persoonlike voornaamwoord ek nooit uitgespel met 'n kleinletter, ongeag van die posisie in 'n sin. Verder, as dit gebruik word saam met ander persoonlike voornaamwoorde of naamwoorde, dit behoort te wees nadat hulle: Ek en jy kan doen dit nou.

As ons kyk na die Engelse taal in terme van etiket, kan jy ook 'n paar van die eienskappe te vind. Diegene wat hom 'n bietjie weet, gekonfronteer met die feit dat in dit die konsep van "jy" en "jou" nie letterlik verskil. Om te verstaan wie hulle is, moet jy vertroud is met die konteks wees.

Natuurlik, een keer is daar 'n oordeel is dat die Britte en Amerikaners met mekaar verband hou al te bekend en "poke" aan mekaar, nie respek vir nie ouderdom nie status of tugteloos. Maar dit is nie waar nie. Heel waarskynlik, hulle nie, inteendeel, toe te pas om almal op "jy", soos blyk uit die teenwoordigheid van verouderde vorme is "jy die", wat net beteken "jy." Maar rondom die 18de eeu, dit verdwyn uit die gesproke taal, en dit kan gevind word slegs in godsdienstige geskrifte. Omdat die persoonlike voornaamwoord Jy is nou vervang hierdie twee vorme.

Dit voornaamwoord vertaal in Russies, ons fokus op wat dit beteken "dit is." Maar dit is nog nie voltooi nie sy sin, want in Engels die woord die naam van al die name van diere en lewelose voorwerpe vervang, en die ras is nie belangrik nie. Dis interessant dat die voornaamwoorde Hy en sy diere is ook nuttig, maar net vir die gebruik van hulle karakteriseer troeteldiere. Persoonlike voornaamwoord Dit kan vertaal word as "Dit»: Dit is 'n seuntjie - Dit is 'n seuntjie. Die laaste funksie van die voornaamwoord is dat dit dien as 'n formele onderwerp in so onpersoonlik sinne, waarin verteller van die tyd, die werk wat gedoen is of beweerde afstand en die weer in die algemeen.

Dit is belangrik om die vertaling van daardie derde persoon voornaamwoorde gebruik word in plaas van selfstandige naamwoorde onthou. Die feit is dat in die Engelse taal, hierdie eiendom invloed op die keuse van die korrekte vorm van die werkwoord.

Hulle persoonlike voornaamwoord gebruik word om te verwys na beide lewende en lewelose voorwerpe.

In die algemeen, die ontleding van die persoonlike voornaamwoorde in albei tale, moet daarop gelet word dat tussen hulle meer ooreenkomste as verskille. Dit beteken egter nie dat hulle absoluut identies en vereis nie addisionele oorsig en ontleding van bestaande funksies. Taal - is, bo alles, die produk van nasionale bewussyn. Daarom, voordat die hantering van die vertaling, jy moet noukeurig te bestudeer alle beskikbare funksies om te gaan met die taak.