Wat is die woorde? Latyns-woorde

Wat is die woorde? Dit is 'n aparte soort phraseological. Daarom definieer ons die eerste sekonde, dws. E. A breër konsep. Kenmerkend is die idioom is 'n volhoubare kombinasie van woorde, wat kenmerkend is van 'n bepaalde taal. So, aanvanklik van frasestruktuur bestaan in 'n bepaalde taal, kultuur-medium. Wat kenmerkend hulle? Die woorde van wat hulle bestaan, kan nie bijgesteld, - dit die algemene gevoel verloor. Ook, kan die algemene betekenis van 'n phraseological eenheid nie bepaal word deur die ontleding van die betekenis van elke woord afsonderlik. Na alles, dit is baie dieper ... Dit voel die asem van wysheid.

Waar is die woorde?

So, wat is "n gewilde uitdrukkings"? Wat funksie onderskei hulle van die stel van die ander hoogtepunte van woordkeus? Die antwoord is kort: 'n literêre bron. Selfs al is die woorde is geteel as 'n uitspraak van uitstaande persoonlikhede, het hulle ons nog gebring skryf.

Dit is geen geheim dat die vlak van kultuur 'n samelewing se bepaal deur die insluiting van die verskynsel van kulturele geheue. Dit is die soort van beskawing kontinuïteit kan verduidelik word deur die feit dat die bestaande Latynse woorde. Die Romeine was die praktyke, verkies om toegepaste wetenskappe. Hul verhandelinge oor argitektuur, op die landbou, in teenstelling met die huidige sake-literatuur, geskryf in 'n figuurlike taal wat idiome. Dit is te danke aan die ontwikkeling van die skryf van 'n duisend jaar van beskawing bereik ons vol wysheid woorde van keisers, filosowe, generaals.

Antieke Romeinse beskawing dat die huidige idiome geproduseer

Periodisering van die ontwikkeling van literêre kreatiwiteit van Rome word gekenmerk deur sy oorsprong in die III eeu vC. e. fase en 'n hoogtepunt in ek eeu vC. e, versier met die name van prominente digters en filosowe -. Ovidius, Cicero, Virgil, Horace.

Antieke was dikwels tipiese pittige en kreatiewe denke. In die alledaagse lewe, is dit voor die hand liggend, Plutarchus en Horace was nie-vervelig, en, ook, nogal snaaks mense. Hulle geskep fiktiewe beelde van kleurvolle en oorspronklike. Hoekom moet net heg geweldige pogings en as gevolg daarvan het geboorte gegee aan 'n muis berg! Woorde van die Romeine (dieselfde berg en die muis) dan meer as een keer met 'n humoristiese tint genoem binnelandse digters en filosowe (bv Trediakovskij).

Is Latyns dood?

Na die ineenstorting van die Wes-Romeinse Ryk, wat op die VI eeu vC val. e. Die Latynse taal, die taal van internasionale kommunikasie van antieke Rome, dooie raak geleidelik, t. e. dit uitgepraat raak. Maar tot aan die einde van die Sewentien eeu vir die nuwe Europese beskawing, dit is die geskrewe taal: dit is in die lewe en relevant vir die elite van opgevoede mense - wetenskaplikes, priesters, diplomate. Dit is hierdie persone, nie net om te weet wat woorde nie, maar ook om dit te gebruik in hul verhandelinge, het hulle ons die grootheid vervat in hulle antieke denke. Sekerlik, liewe lesers, jy jouself het nie eens ontmoet in die boeke of in die Russiese vertaling klink woorde, een keer geuiter die trotse Romeine. Laat ons onthou net 'n paar van hulle.

Latyns-idiome in Europa

Die gevorderde struktuur van die Latynse taal op die regte tyd het die grondslag vir die verdere ontwikkeling van die Italiaanse taal, Frans, Portugees. Maar sy beelde en frazeologichnost bedien sy moderne aansoek.

Hy is nog steeds die amptelike taal van die betrokke Katolieke Vatikaanstad. Daarbenewens het die Latynse taal was en is steeds die taal van Europese wetenskap. Gevleuelde uitdrukking in die Latynse taal, geskep in Middeleeuse Europa. Foma Akvinsky, Thomas More, Fransua Viyon (die lys gaan aan) was die opvolgers van die skepping van die Latynse van woordkeus.

Latyns-idiome in Rusland bekend

Dit is die taal van wetenskap, die bekendstelling van hulle Romeinse idiome, hulle werke geskep deur Russiese wetenskaplikes, soos MV Lomonosov, NI Pirogov. In die besonder, dit is die eer van Mikhail Vasilyevich het voortgegaan, maar in Russies, die tradisie van Virgil, hulle geplant in die gedig "Monument".

Maar reeds in die XIX eeu., Ek het A. S. Pushkin in "Eugene Onegin" roman, word 'n "Latyns is nie in die mode." En ná die Oktober-rewolusie, die Latynse taal, tot nou toe verpligtend vir die bestudering van 'n sekondêre skool (onthou die hoofstuk "Latyns-eksamen" van die "Jeug" L. N. Tolstogo) teruggetrek is. Maar op die oomblik - die era van massa kultuur - Latyns woorde weer ten gunste. Hulle noem skrywers, invloedryke persoonlikhede sluit hulle in die familiewapen. Daarbenewens, vandag baie opgeleide mense, indien nodig klem op sekere idees met behulp van hulle in te skryf. Soos kreatiwiteit geregverdig: bondigheid van die Latynse teks, die diepte en die betekenis inherent in dit antieke tradisie altyd maak dit aantreklik te maak.

Oor Russiese woorde

Onthou Russiese woorde, draai na hul betroubare stoorkamer - Gold Russiese literatuur van die XIX eeu, verryk die wêreld kultuur van die name van Poesjkin, Lermontov, Griboedov, Krylov, Belinsky, Gogol, Turgenev, Tolstoy, Dostoevsky. Die werk van hierdie klassieke is 'n ruim bron van hulle. Ware fynproewers van literatuur weet deur die hart baie gewilde uitdrukkings, wat vol satiriese romans, fabels, komedies, stories is.

Dink byvoorbeeld Krylov se fabels "die spieël en die aap." Woorde, as ons sien, bevat selfs 'n klein poëtiese werke, wat maklik kan onthou en kind.

Vitality en diepte van gedagtes van die skrywer se onderskei fabel bo lyne "die spieël en die aap." Hierdie woorde, geen twyfel - nogal moderne selfs vandag. Inderdaad, voordat jy die gedrag van 'n ander persoon te evalueer, moet jy leer om hul eie sterk- en swakpunte waarneem.

Dit sou onregverdig wees, die ontleding van die werk van die goue era van literatuur, nie op te let dat die mees vrygewige bronne van literatuur hierdie aphoristic frases, behalwe fabels Krylov se is die produk van: Griboyedov - "Wee van Wit", Fonvizin - "Die Klein" werk Kozmy Prutkova.

Aan die begin van die twintigste eeu in die skepping van aforismen daarin geslaag Vladimir Mayakovsky, die skrywers Ilf en Petrov, M. Bulgakov. Teenwoordig verskeie gewilde uitdrukkings wat na ons toe kom van die Russiese letterkunde:

Kenmerkend, hierdie frases val dikwels weg onder die verskillende basiese kommunikatiewe omstandighede, net wanneer jy dit nodig om strategies te verskaf 'n opsomming van wat gebeur. In kort, moenie aanhangers van die groot Russiese letterkunde nie nodig lang na wat woorde te verduidelik.

Idioom wat gegenereer word deur die Bybel

Dit sou onregverdig wees om nie 'n groot reservoir van weerstandige idiomatiese konstruksies Bybelse oorsprong wat 'n beduidende nis in die moderne kommunikasie en wêreldbeskouing beset noem. Hulle figuurlik, metafories bydra tot die vorming van 'n hoër morele en geestelike waardes van die persoon. Na alles, selfs die huidige kalender dateer terug "van die geboorte van Christus."

Christen idiome is nie net 'n klomp mense wat glo. Sedert antieke tye, die kultuur van Ortodoks Rusland en voldoen aan hul daaglikse lewens. Dit het nie verhoed dat selfs dekades staan die sogenaamde wetenskaplike ateïsme. Waarskynlik elkeen van ons, om onderwys, nie net een maal gehoor van onderwysers Bybelse uitdrukking kry, het gevleuelde: "Weet hoe om Onse Vader" (.. Dit wil sê soliede, hart). Jy stem saam dat in die alledaagse lewe is nie ongewoon nie, baie idiome van Bybelse oorsprong. Voorbeelde hiervan kan "verdwaalde skape", "struikelblok", "Kiss van Judas" wees.

gevolgtrekking

Geskiedkundiges en taalkundiges redeneer dat die outeurskap van die term "gewilde uitdrukking" besit word deur die antieke Grieke aan Homer. Dit is byna genoem in die moderne sin is dit steeds in die "Iliad" en "Odyssey." Maar beteken dit dat die verskynsel nie plaasgevind het nie in vroeër beskawings?

Maar die ondersoek van die aard van hierdie soort woordkeus, kan ons sien dat hulle genereer en genereer 'n sekere kulturele omgewing. Hulle verryk geestelik. 'N Man wat gebruik gewilde uitdrukkings, eintlik 'n beroep op die assosiatiewe denke van gespreksgenote, hul kulturele potensiaal.

Miskien so, die afwerking van die artikel, kan ons aflei dat die frekwensie van die gebruik van gewilde uitdrukkings in die alledaagse kommunikasie man getuig van die vlak van sy kulturele ontwikkeling.